اثربخشی رفتار درمانی عقلانی_هیجانی (REBT) بر کنترل تکانه و دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان مراجعه کننده به مراکز DIC شهر تهران

هدف اصلی این پژوهش تعیین اثربخشی  رفتار درمانی عقلانی_هیجانی (REBT) بر کنترل تکانه و دشواری در تنظیم هیجان در نوجوانان مراجعه­کننده به مراکز DIC شهر تهران بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش­آزمون_ پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل نوجوانان مراجعه­کننده به مراکز DIC شهر تهران در ۶ ماهه دوم سال ۱۴۰۰ بودند که با استفاده از روش نمونه­گیری در دسترس تعداد ۳۰ نفر انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) گمارده شدند. ابزارهای اندازه­گیری مقیاس تکانشگری (BIS-۱۱) (بارت و همکاران، ۲۰۰۴) و پرسشنامه دشواری تنظیم هیجان (DERS) (گراتز و روئمر، ۲۰۰۴) بودند. رفتاردرمانی با رویکرد REBT بر کنترل تکانه و دشواری در تنظیم هیجان به مدت ۸ جلسه ۹۰دقیقه­ای بر روی گروه­ آزمایش اجرا شد. نتایج تحلیل کوواریانس چندمتغیری نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد REBT بر کاهش نشانه­های تکانشگری و دشواری در تنظیم هیجان تاثیر داشته است (P<۰/۰۵). با توجه به اثربخشی رفتاردرمانی عقلانی-هیجانی بر نشانه­های تکانشگری و دشواری در تنظیم هیجان اجرای کارگاه­های آموزشی مبتنی بر این مفاهیم در مراکز مشاوره خانواده توصیه می­شود.