طراحی مدل فرآیندی مدیریت مشارکتی فضای سبز: ضرورتی بر آموزش ذینفعان

با توجه به رشد فزاینده شهر تهران، مسئله های چند وجهی که ارکان مدیریت شهری با آن روبه رو است؛ مدیریت شهری، نیازمند رویکردی مشارکتی و توسعه از پایین به بالا برای دستیابی به توسعه شهر تهران می باشد لذا بررسی مدیریت مشارکتی یکی از مواردی است که برای بهبود فضای سبز ضروری به نظر می رسد. یکی از مهم ترین الزام های مشارکت شهری وجود فرهنگ مشارکتی است که از طریق آموزش انجام می شود. این پژوهش با هدف دستیابی به مدل فرایندی مدیریت مشارکتی فضای سبز در شهرداری تهران انجام شد. روش این پژوهش به صورت روش ترکیبی همزمان آشیانه ای و در سه بخش به اجرا درآمده است. جامعه آماری آن شامل دو بخش، در بخش کمی ۱۹۰ نفر از متخصصان و ۱۵۰ نفر از شهروندان آموزش دیده و در بخش کیفی شمار ۱۲ نفر شامل خبرگان فضای سبز و برنامه ریزی شهری در فرایند تحقیق همیاری داشتند. روش نمونه گیری در بخش کمی، نمونه گیری طبقه ای با انتساب متناسب و در بخش کیفی، نمونه گیری هدفمند است. به منظور پردازش اطلاعات و تحلیل داده های تحقیق، از نرم افزارهای win۳ (PLS-SEM)،SPSS win۱۸ وvisual paradigm Win ۱۶.۳ استفاده شد. نتایج تحلیل ساختاری این پژوهش نشان داد که مشارکت در تصمیم گیری تنها با مولفه نگهداری فضای سبز رابطه معناداری دارد. همچنین نتایج نشان داد ذینفعان در شرایطی می توانند در طراحی و اجرای بهینه مدل فرآیندی مدیریت مشارکتی نقش آفرینی کنند که آموزش های شهروندی و مرحله های بهبود فضای سبز را طی کنند.