نقش درمان مبتنی بر تعامل والد- کودک در کاهش نشانههای اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان

در دهههای اخیر شناسایی نقش مهم تعامل والد - کودک در کاهش مشکلات رفتاری کودکان مخصوصا کودکان دارای اختلالنافرمانی مقابلهای مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است، بنابراین این مطالعه مروری کوشیده است تا بر اساس یافته پژوهشهایمرتبط، به نقش تعامل مثبت والد - کودک، در پیشگیری و درمان اختلالات رفتاری و نافرمانی در کودکان بپردازد. برای انجاممطالعه، با استفاده از کلمات کلیدی، ابتدا جستجویی گسترده در پایگاههای اطلاعاتی علمی، انجام شد. با اعمال معیارهای ورودو خروج، ۳ مقاله داخلی و ۵ مقاله خارجی در زمینه تعامل والد- کودک، مشکلات رفتاری و اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان،بین سالهای ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۱ در پژوهشهای داخلی و سال های ۲۰۰۳ تا ۲۰۲۲ در پژوهشهای خارجی مورد تجزیه و تحلیلقرار گرفت. یافتهها حاکی از آن بود که شیوه فرزندپروری ناکارآمد والدین و تعامل های نامناسب آنها با فرزندان، از عوامل مهمو موثر در بروز مشکلات رفتاری و اختلال نافرمانی مقابلهای در کودکان محسوب میشود که بر اساس یافتههای مطالعه میتواننتیجه گرفت درمان مبتنی بر تعامل والد - کودک با تاکید بر نظریه دلبستگی بالبی، با افزایش صمیمیت والدین و پاسخگویی بهنیازهای عاطفی فرزندان، باعث ایجاد سبک دلبستگی ایمن در کودکان میشود که رضایت و پیروی از دستورات را در آنهاافزایش میدهد.