بررسی تاثیر الگوی ساختاری اتحادهای استراتژیک بر عملکرد اتحاد با رویکرد فراترکیب

نرخ شکست اتحادهای استراتژیک، علیرغم صرف هزینه و منابع فراوان برای شکل گیری آن ها بسیار زیاد است. پیشینه نظری در توصیف این وضعیت، کانون انتقادات را متوجه ساختار اتحادها می داند، ابا این وجود جامعیت لازم را برای شریح تاثیر الگوهای ساختاری بر عملکرد اتحادهای استراتژیک ندارد و دیدگاه های پراکنده ای پیرامون رابطه ساختار و عملکرد در اتحادها ارائه می دهد. پژوهش حاضر با هدف یکپارچه سازی دیدگاه های پراکنده و ارائه چارچوبی درباره رابطه ساختار-عملکرد، طراحی و با رویکرد فراترکیب، به انجام رسیده است. پس از بررسی و پالایش ۱۲۹ مطالعه به چاپ رسیده در نشریات معتبر بین المللی، ۱۵ مقاله در فرایند فراترکیب مورد بررسی قرار گرفت و پس از تحلیل محتوا و به کارگیری روش آنتروپی شانون، ۹ مقوله مشتمل بر ۳۱ کد در چارچوب نهایی ساختار-عملکرد این پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. یافته های فراترکیب نشان می دهند پیچیدگی قرارداد، کیفیت رابطه و آزادی عمل بیشترین تاثیر را در رابطه میان ساختار و عملکرد اتحادهای استراتژیک دارند و طراحی ساختار بهینه بدون درنظرگرفتن نقش مکمل میان الگوهای قراردادمحور و اعتمادمحور امکان پذیر نیست.