تاثیر پتاسیم بر اجزای عملکرد دو رقم جو در شرایط آبیاری با آب شور

نیاز روز افزون جمعیت شهری و صنایع به آبهای با کیفیت خوب و کمیاب شدن منابع آب شیرین، جستجو برای یافتن منابع جدید و قابل جایگزین آب برای مصارف کشاورزی را الزامی نموده است. بدین منظور برای تعیین اثر سطوح مختلف شوری و اثرات متقابل آن با کود سولفات پتاسیم بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم جو، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کاملا تصادفی با ۴ تکرار در سال ۱۳۹۰ در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری اجرا شد. ارقام جو شامل: رقم پروداکتیو و صحرا، عامل­های شوری شامل آب چاه ( شاهد)، نسبتهای ۴/۱ (یک قسمت آب دریا و سه قسمت آب چاه)، ۴/۲ (دو  قسمت آب دریا و دو قسمت آب چاه)، ۴/۳ (سه  قسمت آب دریا و یک قسمت آب چاه) آب دریا و آب چاه، آب دریا ( بصورت خالص) و عامل سولفات پتاسیم ( ۰ ، ۵/۰ ، ۱ و ۵/۱ گرم پتاسیم به ازای هر کیلوگرم خاک) در نظر گرفته شد. در این آزمایش عملکرد دانه، وزن هزار دانه، تعداد سنبله، ارتفاع بوته، تعداد دانه، تعداد پنجه، عملکرد بیولوژیک، وزن خشک ساقه و برگ (کاه) و شاخص برداشت اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که شوری بر روی تمام صفات به غیر از شاخص برداشت تاثیر منفی معنی­دار داشته است. تعداد پنجه با ۸/۵۱ درصد کاهش، بیشترین تاثیر را از شوری داشت. کاربرد کود پتاسیم نیز در شرایط تنش شوری در گیاه جو باعث بهبود عملکرد، اجزای عملکرد و کاهش شاخص برداشت شد ولی فقط برای عملکرد کاه معنی دار شد. عملکرد کاه و عملکرد بیولوژیک به ترتیب با ۷۰/۳۵ و ۲/۲۵ درصد افزایش،  بیشترین تاثیر را به ازای افزودن ۵/۱ گرم پتاسیم به ازای هر کیلوگرم خاک نشان داد.