تحلیل روش محاسبه ی جزیره ی حرارتی شهری با استفاده از سنجش از دور

رشد جمعیت و صنعتی شدن سبب رشد سریع شهرنشینی گردیده است، که نتیجه ی آن افزایش دما در محیط شهری نسبت به محیط اطراف آن و پدیده ی جزیره ی حرارتی شهری بوده است. مطالعه این پدیده و بررسی سازوکار آن برای مدیریت و برنامه ریزی شهری بسیار حائز اهمیت است. امروزه سنجش از دور به عنوان روشی مناسب نسبت به اندازه گیری در محیط جهت مطالعه ی این پدیده تلقی می شود. این مقاله سعی دارد تا به بررسی روند محاسبه ی جزیره ی حرارتی شهری با در نظر گرفتن اثر پوشش و کاربری اراضی شهری بر دمای سطح زمین با استفاده از سنجش از دور بپردازد. سنجش از دور جزیره ی حرارتی شهری معمولا توسط NDVI به عنوان یکی از شاخص-های فراوانی گیاهی برای تخمین ارتباط بین دمای سطح زمین با گیاهان انجام می شود، البته شاخص کسر گیاهی نیز شاخص متغیر گیاهی دیگری است که به عنوان یکی از معیارهای مناسب جهت مقایسه با NDVI و در نهایت بررسی میزان اثر کاربری ها بر دما می باشد. بنابراین ابتدا روش محاسبه ی دمای موثر ماهواره و در ادامه محاسبه ی NDVI، قابلیت انتقال و گسیل مندی سطح زمین با استفاده از باندهای 3، 4 و 6 تصاویر ماهواره ی LandsatETM+ مورد بررسی قرار گرفت تا در نهایت از طریق الگوریتم mono-window دمای سطح زمین محاسبه گردد. در ادامه روش تقسیم بندی پوشش اراضی و همچنین استخراج تصویر کسر گیاهی با استفاده از داده های ماهواره ای بیان شده است. روش جداسازی طیفی (LSU) جهت محاسبه ی درصد هر یک از این سطوح در ادامه معرفی گردید. بنابراین با بررسی و شناخت جزایر حرارتی شهری با استفاده از شاخصهای نام برده می توان کاربری های تاثیرگذار در ایجاد این پدیده را شناسایی نمود و نتایج را در طراحی و برنامه ریزی شهری به کار برد.