تاثیراحداث شبکه آبیاری و زهکشی سد گاوشان بر منابع آب زیرزمینی دشت میان دربند با استفاده از مدل GMS ۶.۵

یکی از چالش­های مدیریت آب­های زیرزمینی تاثیر کارکرد شبکه­های آبیاری و زهکشی بر این منابع است. با شبیه­سازهای ریاضی می­توان شرایطی مشابه آنچه در طبیعت موجود است را به وجود آورد و به نتایج رضایت­بخشی دست یافت. در این تحقیق، برای بررسی اثر احداث شبکه آبیاری و زهکشی پائین دست سد گاوشان بر  منابع آب زیرزمینی دشت میان­دربند، از بسته نرم­افزاری GMS۶.۵استفاده شد. بدین منظور ابتدا پارامترهای هواشناسی، زمین­شناسی، هیدرولوژی و هیدروژئولوژی منطقه میان­دربند برای شبیه­سازی آبخوان مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از لوگ حفاری چاه­های اکتشافی، نحوه لایه­بندی طبقات زمین به دست آمد. مدل برای بازه زمانی اردیبهشت تا اسفند ۱۳۸۵ در شرایط جریان غیرماندگار اجرا و با مقایسه سطح آب شبیه­سازی شده به وسیله مدل با سطح آب اندازه­گیری شده در چاه­های پیزومتری واسنجی شد. برای صحت­سنجی مدل از داده­های مشاهداتی بار آبی در فروردین ماه ۱۳۸۷ استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار ضریب نکویی برازش (R۲) بین داده­های اندازه­گیری و محاسبه شده در مرحله صحت­سنجی برابر با ۹۹۶/۰ است. بعد از واسنجی و ارزیابی مدل، اثر  بهره برداری از شبکه آبیاری سد گاوشان بر منابع آب زیر زمینی منطقه میان­دربند برای ۱، ۵ و ۱۰ سال بعد به دست آورده شد. نتایج نشان داد که بعد از یکسال، سطح آب زیرزمینی آبخوان در نواحی مرکزی دشت تا ۸/۱ متر بالا می­آید این مقدار برای پنج سال و ۱۰ سال به ترتیب برابر با ۲/۳ و ۲/۵ متر است. همچنین بعد از یکسال، ۵۹/۶ درصد اراضی زه­دار می­شوند. این مقدار برای پنج و ۱۰ سال بعد به ترتیب برابر با ۹۱/۳۷ و ۲۸/۵۶ درصد از اراضی دشت است.