معرفی و بررسی عملکرد سازه های چادری )ممبران( در روش های نوین ساخت

نیاز گسترده و روزافزون کشور به تامین ساختمان و مسکن، ضرورت استفاده از فناوری های نوین و مصالح جدید به منظور افزایش سرعت ساخت، ارتقاء کیفیت ساخت، سبک سازی، افزایش مقاومت در برابر زلزله، افزایش عمر مفید ساختمان ها، کاهش هزینه ها و نیز بهبود الگوی مصرف انرژی ساختمان ها را بیش از پیش مطرح ساخته است. ارتقاء سطح علمی و تخصصی جامعه مهندسی کشور و آشنایی با فناوری ها و مصالح جدید ساختمانی، همچنین بازنگری در اجرای ساختمان ها از روش های سنتی به صنعتی و استفاده از فناوری های نوین و مطابقت این روش ها با معماری ایران و شرایط اقلیمی کشور، راهکارهای مناسبی برای استفاده عملی از این سیستم های نوین می باشد. از جهت دیگر چنین تحولاتی موجب گسترش سرمایه گذاری زیربنایی و اصولی در صنعت ساختمان خواهد شد و در نهایت، تقاضا برای ساختمان های جدید را افزایش می دهد. در این مقاله که براساس مرور ادبی است، به بررسی و معرفی سازه های چادری (ممبران) در روش های نوین ساخت خواهیم پرداخت. سازه های چادری نوعی از سازه ها می باشند که در آنها با استفاده از پوسته های پارچه ای و صنعتی کاملا سبک، سقف هایی با دهانه های بزرگ ساخته می شود. وزن کم پارچه، منحصر بودن سیستم سازه ای، دارا بودن خواص مکانیکی قابل قبول از جمله مقاومت کششی بالا، سرعت اجرای بالا و همچنین به علت پیش ساخته بودن کل سیستم، باعث رواج هرچه بیشتر این سازه ها شده است. سازه های چادری، سازه پاشامی و سازه کششی صفحه ای یا غشایی نیز خوانده می شوند. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر، بحث پیرامون برخی مزیت ها و محدودیت های فناوری نوین ساختمانی، بررسی ضرورت استفاده از فناوری سازه های نوین در معماری با تاکید بر سازه های چادری و دسته بندی آن از لحاظ عملکرد و اشکال هندسی، طریقه ی طراحی، تعاریف و سازوکارهای فنی و رفتارهای سازه ای این سازه ها و همچنین بررسی معایب و مزایای فنی آنها می باشد.