ارزیابی انتشار آلاینده های شاخص خروجی صنایع ریخته گری (مطالعه موردی شهرستان ورامین ۱۳۹۷)

آلودگی هوا از سه دهه گذشته به یک نگرانی بزرگ عمومی از آغاز صنعتی شدن جوامع تبدیل شده است. این پدیده علاوه بر اثرات مستقیم بر موجودات زنده، بر روی ساختمانها و همچنین آب وهوا تاثیر میگذارد. نتایج این آلودگی نه تنها باعث تخریب تنوع زیستی شده است بلکه سلامتی انسان راهم به خطر انداخته است .آلودگی هوا نتیجه افزایش روز به روز نیاز به تحولات بهتر یا اکتشافات و نوآوری تکنولوژی است. از بین مهمترین نیازهای انسان، هوا حیاتی ترین نیازی شناخته شده است که اگر اختلالی در آن ایجاد شود ادامه زندگی را غیرممکن خواهد کرد .
با استناد به آمار وزارت صنعت معدن و تجارت در حدود ۷۹۵ واحد ریخته گری با ظرفیت اسمی ۵۱۹/۵۶۱/۷ تن در سال در استان تهران مستقر می باشد، این آمار شامل واحدهای غیرمجاز و فاقد مجوز نمی باشد.علیرغم تدوین استاندارد هوای پاک و ابلاغ آن در تیرماه سال ۱۳۹۶ تا کنون نسبت به اندازه گیری آلاینده های خروجی صنایع ریخته گری و تخمین سهم این صنایع در آلودگی هوا، تحقیق جامعی صورت نپذیرفته است .
در تحقیق پیش رو نسبت به اندازه گیری فصلی آلاینده های خروجی دودکش چهار واحد ریخته گری اقدام گردید و آلاینده های :گرد و غبار،CO، CO۲،Pb ، NO۲، NOX،SO۲با استفاده از روش قرائت مستقیم برای گازها، روش گراویمتری برای گردو غبار صورت پذیرفت.
نتایج این اندازه گیری پس از اصلاح و استاندارد سازی؛ با استاندارد هوای پاک سازمان محیط زیست کشور مقایسه گردید.
نتایج حاصل نشان میدهد دود خروجی از دودکش کوره های ریخته گری به شدت به مونوکسید کربن و فلز سنگین سرب آلوده بوده و بویژه در فصل زمستان میزان انتشار آن گاها به ۳ برابر حداکثر مجاز استاندارد کشور می رسد. که این موضوع موجب تشدید آلودگی هوا در فصول سرد سال و تبعات آن میگردد .