بررسی ارتباط بین ایمنی و کیفیت بصری در سیمای شهری

سیمای شهری مسئله ای است که بیش از هر مسئله ی دیگری در ارتباط مستقیم با کاربران است و بیشترین تاثیر را بر زندگی افراد حاضر در یک جامعه دارد زیرا این سیمای شهری متشکل از نما های مختلف و طراحی شده توسط افراد متخصص و غیر متخصص است که با در نظر گرفتن برخی عوامل تاثیر گذار در شکل گیری این نما ها و در نظر نگرفتن برخی دیگر باعث به وجود آمدن چالش در کیفیت این نما ها از جنبه های مختلف می گردد.این جنبه ها مانند کیفیت بصری و ایمنی از جمله مواردی است که به آن ها کم تر از موارد دیگر پرداخته شده است از این رو با پرداختن این موضوع با این دو دیدگاه نتایج متفاوتی حاصل گردیده است.تمام این نتایج در جهت پاسخ گویی به رابطه این دو دیدگاه و افزایش کیفیت سیمای شهری به وسیله آن ها می باشد.با در نظر گرفتن عمومی ترین موارد ایمنی که می بایست اجرا شوند و نظریه های معمارانی چون ویتروویوس ،آلبرتی و ونچوری در زمینه ی کیفیت بصری به تحلیل سیمای شهری موجود در منطقه ی تجریش پرداخته شده است.علاوه بر این نتایج میدانی حاصل حاکی از این امر است که رابطه ای غیر هم سو در بین این دو مولفه حاکم می باشد،که با افزایش و رعایت المان های تاثیر گذار بر این دو مولفه سیمای شهری مطلوب حاصل می گردد.این پژوهش به روش تحلیلی-توصیفی انجام شده است و در نتیجه به بررسی ارتباط بین ایمنی و کیفیت بصری در سیمای شهری می پردازد.