بررسی مفهومی و هندسی شمسه در معماری مساجد

هنر و معماری اسلام دارای گنجینه عظیمی از معانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر و معماری ریشه در بنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد.عنصر تزیینی و نمادین شمسه (خورشید) جایگاه مهمی را در هنر و معماری ایران به خود اختصاص داده و در دوران متمادی مورد توجه قرار گرفته است. این نقش دارای مفاهیم نمادین فراوانی است. که با توجه به دوره تاریخی که از آن استفاده شده می توان پیام و رمز و رازی که در خود نهفته دارد را بر اساس تفکرات و بینش مردمان آن دوره رمزگشایی و معنی نمود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی و تحلیلی و روش گرد آوری اطلاعات به صورت بررسی های کتابخانه ای می باشد و هدف از این تحقیق شناخت مفهوم شمسه و بررسی معنایی و مفهوم هندسی آن در معماری مساجد می باشد.نتایج تحقیق حاکی از آن است که این تزیینات در معماری اسلامی تنها مایه ی لذت چشم یا ذهن نبوده, بلکه مفهومی بسیار عمیق تر داشته است هنرمندان متفکر ایرانی از همان ابتدا به اهمیت نمادگرایی و زیبایی شناسی این تزیینات پی بردند و بر همین اساس باکاربرد آن ها, الگوی ستاره اسلامی را به یکی از عناصر اصلی تزیینی دوره ی اسلامی تبدیل کردند.