آثار تغییرات سطح دریاچه مهارلو بر میزان رطوبت و دمای هوای شهر شیراز

دریاچه مهارلو به لحاظ نزدیکی به کلان شهر شیراز نقش تعدیل کننده رطوبتی و دمایی مهمی بر این شهر دارد. بروز خشکسالی طی دهه های اخیر و متعاقب آن کاهش سطح آب این دریاچه بر وضعیت رطوبتی و دمایی مناطق پیرامونی آن به ویژه شهر شیراز آثار نامطلوبی به همراه داشته است. در این پژوهش تغییرات خط ساحلی دریاچه مهارلو و تاثیر آن بر عناصر آب و هوایی به ویژه رطوبت هوا و دمای سطح زمین نواحی مجاور دریاچه مورد بررسی قرارگرفته است. برای ارزیابی تغییرات خط ساحلی از داده های سنجنده ETM+ & TM ماهواره LANDSAT در تاریخ های ۲۲ می ۱۹۸۷ و ۱۷ می سال ۲۰۰۰ و ۲۰ مارس ۱۹۹۹ و ۱۸ مارس سال ۲۰۰۹ استفاده شد. همچنین به منظور پردازش تصاویر ماهواره های از روش طبقه بندی نظارت شده با اعمال الگوریتم بیشترین شباهت جهت محاسبه نوسان های سطح آب دریاچه در دوره های زمانی مختلف استفاده گردید. یافته های پژوهش بیانگر کاهش ۲۹ کیلومتر مربعی سطح دریاچه در سال ۱۹۸۷ و ۲۰۰۰ در ماه می و ۱۰۷ کیلومتر مربعی در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۹ در ماه مارس است. میانگین درصد شاخص پوشش گیاهی در حریم ۱۰ کیلومتری دریاچه در سال ۱۹۸۷ و ۲۰۰۰ در همان ماه ۱۵ درصد کاهش یافته است. اما در سال ۱۹۹۹ و ۲۰۰۹ در ماه مارس تنها ۳ درصد کاهش را نشان می دهد. دمای کمینه، میانگین و بیشینه سطح زمین (LST) در حریم پیرامونی دریاچه در دوره کم آبی در تاریخ های مشابه با افزایش همراه بوده است.