بررسی نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی در شهرستان بافق

مدیریت مهمترین عامل در حیات،رشد و بالندگی یک جامعه است و همچنین مدیریت وضع موجود عقب ماندگی را به وضع مطلوب کنترل می کند .روستا ها بدلیل دارابودن منابع و مکان های خاص و همچنین شیوه زندگی و فعالیت های متفاوت نسبت به شهرها در شرایط اقتصادی،اجتماعی و بوم شناختی حاکم بر روستا نیازمند الگوی مدیریتی مجزا هستند .هدف کلی این پژوهش، نقش مدیریت مشارکتی در توانمندسازی جوامع محلی در مقابله با خشکسالی است. جامعه آماری تحقیق شامل سه دهستان شهرستانهای بافق در استان یزد است. با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، ۳۸۲ نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب برای مطالعه انتخاب شدند. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه ای بود که روایی آن توسط پانل متخصصان و پایایی آن به وسیله ی ضریب آلفای کرونباخ تایید شد.تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله ی نرمافزار اس پی اس اس ویند ۲۶ انجام شد. نتایج نشان داد که خانوارهای روستایی موردمطالعه ازنظر مولفه های مدیریت مشارکتی در وضعیت نامساعد و ازنظر مولفه های توانمندسازی در وضعیت نسبتا مساعدی قرار دارند. همچنین، نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه ی مثبت و معناداری بین مولفه های مدیریت مشارکتی با توانمندسازی وجود دارد. نتایج رگرسیون نیز نشان داد که ۳/۸۵ درصد از تغییرات متغیر ملاک تحقیق (توانمندسازی) توسط متغیرهای پیشبین تحقیق، یعنی مولفه های مدیریت مشارکتی (مشارکت در هدفگذاری، مشارکت در تصمیمگیری، مشارکت در کاهش اثرات و مشارکت در تغییر و تحول) قابل پیش بینی است.