بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر رضایت کارکنان(مطالعه ای بر بانک توسعه تعاون تهران)

عدالت در سازمان بیانگر برابری و لحاظ رفتار اخلاقی در یک سازمان می باشد. عدالت سازمانی به علت ارتباط آن با فرآیند های حیاتی سازمانی مثل: تعهد سازمانی، شهروند مداری، رضایت شغلی و عملکرد اهمیت زیادی پیدا کرده است. اولین اقدام برای توسعه عدالت سازمانی، تدوین نظریه مناسب و تلاش برای نیل به اجماع نظر درباره آن است. بر این اساس پس از اجماع بر نظریه، اهداف، استراتژی ها و خط مشی ها، توفیق در تحقق عدالت سازمانی به عواملی چون محیط، اندازه، فناوری، بافت قدرت و کنترل، و فرهنگ و زبان رایج در سازمان بستگی خواهد داشت. لذا مسئله اصلی پژوهش حاضر این است که آیا رابطه ای بین عدالت سازمانی و رضایت کارکنان در بانک توسعه تعاون تهران وجود دارد. در این راستا تحقیق حاضر بر این فرض استوار شده که می توان از طریق افزایش عدالت سازمانی و بهبود سرمایه اجتماعی موجبات افزایش رضایت کارکنان را فراهم کرد. بدین منظور با مراجعه به تحقیقات انجام گرفته، ابعاد و مولفه های مرتبط با متغیرهای تحقیق شناسایی شد و بر مبنای این متغیرها، پرسشنامه عدالت سازمانی ادراک شده کالکیت (۲۰۰۱) مورد استفاده قرار گرفت. پرسشنامه عدالت سازمانی کالکیت برای سنجش عدالت سازمانی استفاده شد. این پرسشنامه شامل سه بعد عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی می باشد. پژوهش حاضر، از نظر روش انجام پژوهش از نوع پیمایشی و از نظر محیط انجام پژوهش از نوع میدانی است. جامعه آماری پژوهش تمامی کارکنان شعب بانک توسعه تعاون تهران می باشد و نتایج حاصل از آن نشان می دهد که سازمان می تواند با افزایش عدالت ادراک شده سازمانی، سرمایه اجتماعی را بهبود بخشد و به تبع آن موجبات افزایش رضایت کارکنان را فراهم آورد.