بررسی اصول حاکم قراردادهای بالادستی و قرار داد جدید (IPC) در صنعت نفت ایران

طی یک قرن و نیم گذشته نفت و مسائل وابسته به آن تاثیر شگرفی برمسائل مختلف تاریخ ایران داشته و پیرامون آن مطالب زیادی توسط دانشمندان حوزه های گوناگون به نگارش درآمده است. که در این پژوهش اصول حاکم برقراردادهای صنعت نفت در حقوق ایران مورد بررسی قرارگرفته است. در مطالعه کتابخانه ایی تبیین می شود که علی القاعده نوع قرارداد نفتی در اعمال اصول مشترک موثرنبوده ولکن هرنوع قرارداد نفتی بویژه قرارداد جدید نفتی ایران (IPC)، اصول اختصاصی خود را خواهند داشت که ممیزه این قرارداد باهر نوع قراردادهای نفتی دیگر محسوب می شود و به دلیل اینکه این اصول باتوجه به قوانین حاکم بر قراردادهای صنعت نفت آمرانه تلقی می شوند، بنابراین ضمانت اجرای نقض این اصول، بطلان قرارداد بوده چراکه طبق قاعده ناظر براصل صحت در روابط معاملات و اعمال اصل آمرانه در فرض این موجب خواهد شد که ضمانت اجرای مورد اشاره در فرض عدم اعمال روبرو شود، در نهایت آنکه با توجه به قانون اساسی ایران حق مالکیت حاصل نخواهد شد و از قرارداد جدید نفتی صرفا حق بهره برداری آن هم برای شرکت نفتی که از توافق شرکت ملی نفت ایران با شرکت های خارجی در قالب جوینت ونچر ایجاد میشود، حاصل گردد.