اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر الگوی ارتباط زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر الگوی ارتباط زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکزمشاوره انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهششامل زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۰ بوده است. سپس با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس ۳۲ زوج انتخاب شده اند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۶ نفر و گروه کنترل ۱۶ نفر قرار گرفته اند. بهمنظور گردآوری داده ها از پرسشنامه الگوهای ارتباطی کریستنسن و سولاوی ) ۱۹۸۴ ( افسردگی استفاده شد. سپس پروتکلدرمانی برای آزمودنی های گروه تحت درمان راه حل محور به مدت ۸ جلسه )هفته ای یک جلسه ۹۰ دقیقه ای( و بر اساسپروتکل دشازر و برگ را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. پس از آن پس آزمون بر روی هرگروه انجام شد. یافته های پژوهش پس از اجرا نشان داد که در گروه آزمایش، میزان نمره الگوهای ارتباط زناشویی زوجین درپس آزمون نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که، زوج درمانی راه حل محور بر الگویارتباط زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره تاثیر دارد.