پیک سایی با استفاده از قیمت گذاری بلادرنگ و هماهنگی بین بازارها، با بهره گیری از مفهوم انرژی تراکنشی

در دهه های گذشته، روش های تامین تقاضای فزاینده ی برق مورد بازنگری قرار گرفته و راهکارهای گوناگونی برای آن مورد مطالعه قرار گرفته است. در میان این راهکارها، توجه زیادی به پاسخگویی بار شده است. در میان برنامه های پاسخگویی بار، کنترل مستقیم بار (DLC) قدمت زیادی دارد؛ اما امروزه توجه فزایندهای به استفاده از استراتژی های قیمت دهی در کنترل بار می شود. در این استراتژی ها، از سیگنال های قیمت برای کنترل بار استفاده می شود. یکی از این استراتژی ها، بازار تراکنشی با مزایده ی دوطرفه، به همراه محدودیت تراکم فیدرها است. اما این راهکار، به دلیل افزایش غیرمنطقی قیمت تسویه ای بازار، در صورت انتخاب سختگیرانه ی محدودیت تراکم، تا حدودی شکننده است. در این مقاله سعی شده است که راهکار دیگری علاوه بر محدودیت تراکم ارایه شود که به صورت استفاده از ساختاری برای سوق دادن سیستم به ایجاد عدم هماهنگی پیک بارها با یکدیگر است؛ به نحوی که پیک کل سیستم کاهش یابد.