بررسی امکان استفاده از هیبریدهای حاره ای و نیمه حاره ای ذرت در شرایط اقلیمی معتدل ایران

به منظور بررسی سازگاری هیبرید های حاره ای و نیمه حاره ای با شرایط اقلیمی معتدل کشور، در سال ۱۳۸۱ دو گروه ژرم پلاسم ذرت حاره ای و نیمه حاره ای هر یک شامل ۱۸ هیبرید به همراه دو رقم هیبرید تجارتی سینگل کراس ۶۴۷ (متوسط رس) و ۷۰۴ (دیررس) در دو آزمایش جداگانه و با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ۴ منطقه کرج، گرگان، داراب و دزفول مورد ارزیابی قرار گرفتند. به طور کلی هیبریدهای نیمه حاره ای در مناطق داراب و دزفول به علت نزدیک بودن عرض جغرافیائی این مناطق به مناطق اصلی آن ها سازگاری بهتری نسبت به هیبریدهای حاره ای نشان دادند. در مناطق کرج و گرگان با توجه به افت شدید عملکرد و عدم سازگاری ناشی از افزایش فاصله زمانی ظهور گرده تا کاکل و به طور کلی تاخیر شدید در گل دهی، استفاده از این ژرم پلاسم ها منطقی به نطر نمی رسد. در مناطق داراب و دزفول این مواد، به ویژه هیبریدهای نیمه حاره ای رقابت خوبی با هیبریدهای سازگار شاهد نشان دادند. بنابراین، می توان از ژرم پلاسم های نیمه حاره ای به عنوان منابع جدیدی با منشاء متفاوت از مواد موجود در کشور استفاده کرد. قدرت رقابت بسیار بالای هیبریدهای نیمه حاره ای در منطقه داراب در مقایسه با هیبریدهای تجارتی ، خود بر اهمیت و امیدبخش بودن این ژرم پلاسم ها در افزایش کارآئی برنامه های اصلاح هیبرید می افزاید.