کنترل تلفیقی علف های هرز چغندرقند در دزفول و بروجرد

این آزمایش به منظور تعیین بهترین روش کنترل تلفیقی علف های هرز پهن برگ و کاهش مصرف علفکش ها در زراعت چغندرقند طی دوسال زراعی ۸۲-۱۳۸۱ و ۸۳-۱۳۸۲، در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول و ایستگاه تحقیقات کشاورزی بروجرد اجرا شد. آزمایش به صورت کرت های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کلتیواسیون به عنوان عامل عمودی در سه سطح، شامل کاربرد کلتیواتورهای بیلچه ای و شمشیری در مرحله ی ۸-۶ برگی چغندرقند وتکرار آن یک ماه بعد و بدون انجام کلتیواسیون بود. کاربرد علفکش به عنوان عامل افقی در هشت سطح، شامل کاربرد علفکش های کلریدازون (پیرامین) + فن مدیفام (بتانال) به ترتیب در مقادیر ۶۳/۰ + ۴/۲ و ۷۸/۰ + ۲/۳ کیلوگرم ماده موثر در هکتار، مخلوط فن مدیفام + دس مدیفام + اتوفومسیت (بتانال پروگرس آ-ام) به میزان ۵۴/۰ و ۷۲/۰ کیلوگرم ماده موثر در هکتار در مرحله ی ۶-۴ برگی چغندرقند، تریفلوسولفورون (سافاری) به میزان ۱۰ و ۱۵ گرم ماده موثر در هکتار در مرحله ی کوتیلدونی تا دو برگی چغندرقند و شاهدهای با و بدون علف هرز بود. نتایج نشان داد در سال ۱۳۸۱، در صفی آباد دزفول و بروجرد کاربرد تیمارهای کلریدازون + فن مدیفام به ترتیب به میزان ۶۲/۰+ ۴/۲ و ۷۸/۰ + ۲/۳ کیلوگرم ماده موثر در هکتار تیمارهای موثر در کنترل علف های هرز بودند و بعد از شاهد بدون علف هرز بیشترین میزان عملکرد ریشه چغندرقند را داشتند. در سال ۱۳۸۲، در صفی آباد دزفول کاربرد بتانال پروگرس آ–ام به میزان ۷۲/۰ کیلوگرم ماده موثر در هکتار تیماری موثر در کنترل علف های هرز بود، اما در بروجرد تفاوت آماری بین تیمارهای علفکش و شاهد با علف هرز مشاهده نشد. تیمارهای کاربرد کلریدازون + فن مدیفام به ترتیب به میزان ۶۲/۰+۴/۲ کیلوگرم ماده موثر در هکتار و تریفلوسولفورون به میزان ۱۰ گرم ماده موثر درهکتار به ترتیب درمناطق صفی آباد دزفول و بروجرد بعد از تیمار شاهد بدون علف هرز بیشترین عملکرد ریشه چغندرقند را داشتند. به طور کلی، کاربرد کلتیواتورهای بیلچه ای و شمشیری در مقایسه با تیمار بدون کلتیواسیون به ترتیب به میزان ۱۱ و۲۷ درصد باعث افزایش عملکرد ریشه چغندرقند شد.