مطالعه شاخص های انتخاب برای تحمل به خشکی در تعدادی از هیبریدهای ذرت دانه ای

به منظور شناسایی هیبریدهای ذرت دانه ای متحمل به تنش خشکی، این پژوهش در سال زراعی ۱۳۸۵ در نزدیکی شهرک شکوهیه در استان قم در منطقه ای نیمه خشک و معتدل، اجرا گردید. در این تحقیق۲۰ هیبرید ذرت در قالب دو آزمایش جداگانه و با استفاده از طرح بلوک کامل تصادفی، در چهار تکرار در شرایط آبیاری معمول (آبیاری بعد از تخلیه ۳۰ درصد آب قابل دسترس) و تنش خشکی (آبیاری بعد از تخلیه ۶۰ درصد آب قابل دسترس) مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس عملکرد دانه و اجزای عملکرد در شرایطآبیاری معمول وتنش خشکی وجود تنوع در بین هیبریدها را نشان داد. بیشترین عملکرد دانه را در شرایط نرمال و تنش به ترتیب هیبریدهای BC۵۰۴ و BC۶۵۲ داشتند. هیبریدهای BC۶۷۸ و NS۵۰۴ به ترتیب کمترین عملکرد را در شرایط نرمال و تنش داشتند. برای ارزیابی تحمل هیبریدها به تنش از شاخص های حساسیت به تنش (SSI)، میانگین هارمونیک (Harm)، تحمل(TOL)، بهرهوری متوسط (MP)، تحمل به تنش (STI) و میانگین هندسی بهرهوری (GMP) استفاده گردید. با بررسی شاخص های انتخاب برای تحمل به خشکی هیبریدهای BC۵۰۴، BC۶۵۲، BC۴۰۴، KSC۳۰۲،KSC۳۲۰ و KSC۶۴۷ به عنوان هیبرید های متحمل به تنش معرفی شدند. شاخص های STI، MP، GMP و Harm مناسب ترین شاخص ها برای کاربرد در برنامه به نژادی ذرت معرفی شدند. شاخص های مذکور بیشترین همبستگی را با عملکرد دانه در شرایط نرمال و تنش خشکی داشتند.