آسیب پذیری شهرهای ایران در برابر زلزله و نقش مشارکت محله ای در امدادرسانی آنها
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 6، شماره: 12
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 157
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-6-12_009
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
چکیده مقاله:
شهر و زندگی در آن درکنار آسایش و رفاهی که برای ساکنان خود به ارمغان آورده در درون و برون خود خطرات (با منشا طبیعی، انسانی) فراوانی را نیز به همراه دارد، زلزله یک نمونه از پدیدههای طبیعی است که با وقوع خود در کشورهای آسیبپذیر منجمله کشورهای در حال توسعه و بطور اخص بر شهرهای آنها تلفات و خسارات سنگینی را به بار میآورد. کشور ما نیز به واسطهی قرار گرفتن در کمربند زلزلهخیزی و وجود گسلهای متعدد در بستر کالبدی آن توام با آسیبپذیری سکونتگاههای شهری ناشی از تراکم های انسانی و ساختمانی و شهرسازی نامناسب و... از پیامد زلزله های مخرب بشدت متاثر گشته است. یکی از مهمترین اقدامات در مدیریت بحران زلزله بعد از آشنایی افراد از میزان آسیب پذیری مجتمع های انسانی در جهت پیشگیری و آمادگی در برابر زلزله، امدادرسانی بر آسیب دیدگان از زلزله است که تجارب کشورها در این زمینه حکایت از آن دارد که عملیات واکنش اضطراری به تنهایی از عهده دولت ها خارج و حتی فاقد کارایی لازمی باشد، بنابراینموثرترین فعالیت های امداد و نجات در مراحل اولیهی بحران زلزله و بعد از آن تشکلهای خودجوش مردمی در قالب محلات شهری است که با مدیریت صحیح آنها میتوان ضریب ایمنی و امنیت شهری را ارتقاء داد. در این راستا نگارندگان مقاله، به بررسی مفهوم مشارکت، ساختار کالبدی محله در امدادرسانی، عوامل طبیعی و انسانی موثر در آسیب پذیری مجتمعهای زیستی شهری ایران در برابر زلزله در مرحلهی قبل از وقوع و ناکارآمدی امدادگری در حین وقوع و بعد از آن، بابررسی دیدگاههای نظری و سوابق کشورها در زمینهی مشارکت مردمی پرداخته و در نهایت به ارائهی راهحلهایی در جهت ارتقای مشارکت مردمی (محلهای) و کاهش آثار و تلفات ناشی از زلزله متناسب با آسیب پذیری شهرها ارایه نموده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان