آسیب پذیری منابع آب سطحی با استفاده از روش NMED

توسعه صنعتی، کشاورزی و افزایش جمعیت در دهه های اخیر باعث استفاده روز افزون از مواد شیمیایی، کودها و افزایش ضایعات صنعتی در بخشهای مختلف و در نتیجه آلودگی منابع آب خصوصا آب های سطحی شده است. اعمال یک مدیریت مناسب بر منابع آب با تعیین مناطق آسیبپذیر به عنوان اولین راهکار می تواند مفید باشد. هدف این پژوهش ارزیابی آسیب پذیری منابع آب سطحی در حوزه آبخیز سد گیوی با مدلNMED بود. تعیین آسیب پذیری منابع آب سطحی با استفاده از روش NMED طی ۴ مرحله، شامل تعیین نوع حوضه ) A یا B (، تعیین زونهایبافری ) A ، B و C(، تعیین تعداد منبع آلاینده بالقوه در زونهای بافری و تعیین میزان آسیب پذیری انجام گردید. نتایج مربوط به تعداد منابع آلایندهبالقوه در هریک از زونهای بافری و طبقه آسیب پذیری منابع آب سطحی در هر یک از زیرحوضه های حوزه آبخیز سد گیوی مطابق جدول مربوطهو نقشه میزان آسیب پذیری حوزه آبخیز سد گیوی طی شکل ارایه گردید. در نهایت پس از نتیجه گیری نهایی، راهکارهای عملیاتی به منظور کاهشریسک و کنترل آلودگی هاارائه گردید.