بررسی تاثیر مدیریت راهبردی منابع انسانی با توجه به نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی بر رفتار شهروندی سازمانی در بحران کوید-۱۹

تاثیر بحران کوید-۱۹ بر مشاغل مستلزم تغییر شدید در سیاست های منابع انسانی، رفتارهای مدیریت و عملکرد کارکنان است تا در طول بحران در محیط رقابتی بتوانند باقی بمانند. تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر نقش میانجی توانمندسازی روانشناختی در رابطه بین مدیریت راهبردی منابع انسانی و رفتار شهروندی سازمانی مرتبط با بحران کوید-۱۹ انجام شد. روش تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از حیث شیوه جمعآوری دادهها، توصیفی- همبستگی میباشد. جامعه آماری کلیه کارمندان رسمی شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب تشکیل داده است، که تعداد آن ها برابر با ۴۰۰۰ نفر بود که مطابق با جدول مورگان نمونه آماری۳۵۱ نفر در نظرگرفته شد، چون گروه ناهمگن بود از روش تصادفی طبقه ای استفاده شده است. ابزار جمعآوری دادههای این تحقیق، پرسشنامه مدیریت راهبردی منابع انسانی حاج آخوندی و همکاران (۱۳۹۸)، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی اورگان و کانوسکی (۲۰۰۸) و پرسشنامه توانمندسازی روانشناختی اسپریتزر و میشرا (۱۹۹۵) بود. روایی پرسشنامهها توسط تکنیک روایی محتوایی- ظاهری و پایایی آنها بوسیله آلفای کرونباخ تایید شده است. تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری SEM (نرمافزارAMOS-۲۲)، به منظور آزمون فرضیههای پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان داد که مدیریت راهبردی منابع انسانی بر توانمندسازی روانشناختی در بحران کوید-۱۹ تاثیر مثبت داشته و از طریق توانمندسازی روانشناختی بر رفتار شهروندی سازمانی اثر مثبت دارد. لذا لزوم توجه به رفتار شهروندی سازمانی در شرایط بحران کوید-۱۹ با رویکرد توانمندسازی روانشناختی از طریق ارتقای مدیریت راهبردی منابع انسانی مشخص میشود.