حق برخورداری از محیط زیست سالم در رویه محاکم بین المللی با تاکید بر آموزه های حقوق بشری

همواره طبیعت از مهم ترین ارکان حیات بشری به شمار آمده ست از این رو احترام به محیط زیست در همه ی ادوار تاریخی مطمح نظر بوده است. حق بر محیط زیست سالم را می توان به عنوان پیشرفته ترین شکل در نظر گرفت و در اصل اول اعلامیه استکهلم ۱۹۷۲، به صراحت تثبیت شده است. حقوق زیست محیطی به طور گسترده در سیاست زیست محیطی بین المللی، قوانین اساسی متعدد، تصمیمات بین المللی و اسناد زیست محیطی گوناگون شناسایی و اعلان شده است. آموزه های حقوق بشر کاربردی موثری در جلوگیری از آسیب های زیست محیطی یا کاهش بروز این آسیب ها را به دنبال دارد. در این مقاله برآنیم که حق برخورداری از محیط زیست سالم را در محاکم بین المللی و آموزه های حقوق بشری مورد بررسی قرار دهیم به بررسی مولفه های حقوق بشری، حمایت از محیط زیست و جایگاه حق بر محیط زیست در اسناد و رویه های حقوق بشری و همچنین رویه دولت ها و محاکم بین المللی بپردازیم.