بررسی نقش سرمایه اجتماعی و اهمیت آن در سازمان ها

سرمایه اجتماعی بیشتر از اشکال دیگر، حالتی استعاره ای داشته و از عینیت کمتری برخوردار است. سرمایه اجتماعی، در کنار سرمایه های مادی و انسانی قابل توضیح و تبیین می باشد. سرمایه اجتماعی، بیان شاکله، محتوا و مضامین روابط متقابل میان عناصر شبکه اجتماعی بوده و موضوعی بین رشته ای است که نقش آن تسهیل ارتباطات انسانی می باشد. واژه «اجتماعی»، در سرمایه اجتماعی نشان دهنده این است که منابع موجود درون شبکه های کسب و کار یا شبکه های فردی دارایی های شخصی محسوب نمی شوند و هیچ فردی به تنهایی مالک آنها نیست و سرمایه اجتماعی کالای اجتماعی است. هدف این مقاله بررسی نقش سرمایه اجتماعی و اهمیت آن در سازمان ها می باشد. در کنار سرمایه های انسانی، مالی و اقتصادی، سرمایه دیگری در سازمان ها و جوامع، مطرح شده است با عنوان سرمایه اجتماعی، که از مفاهیم نوین در جامعه شناسی است که ارتباط بسیار نزدیکی با سرمایه انسانی به عنوان مهم ترین منبع سازمان ها دارد. سرمایه اجتماعی، بستر بسیار مناسبی را برای بهره برداری و بهره وری نیروی انسانی در سازمان های مختلف فراهم می آورد. از سوی دیگر، بهره گیری از سرمایه های دیگر سازمانی نیز در پرتو این سرمایه امکان پذیر است. در شرایط حاضر توفیق سازمان ها را نمی توان در انباشت ثروت مادی و فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی ارزیابی کرد. زیرا سرمایه های مالی، فیزیکی و انسانی بدون سرمایه اجتماعی فاقد کارآیی موثرند. نتایج پژوهش نشان می دهد شهرداریها می تواند نقش به سزایی در ایجاد سرمایه اجتماعی داشته باشد. اگرچه وجه اجتماعی سازمان ها سالها است از سوی اندیشمندان مدیریت مورد توجه قرار گرفته، اما اهمیت روابط اجتماعی و موضوع سرمایه اجتماعی سازمان باهم قرین است. به طوریکه استفاده بهینه از سرمایه های مالی، فیزیکی و انسانی در سازمان بدون سرمایه اجتماعی، یعنی بدون شبکه روابط متقابل بین اعضای سازمان که توام با اعتماد و محبت و دوستی و در جهت حفظ ارزش ها و هنجارهای سازمانی باشد، امکانپذیر نیست.واژه کلیدی: