مقایسه کنیماتیک مفاصل اندام تحتانی در اجرای ضربات پی درپی دولیوچاگی درافراد مبتدی و حرفه ای

مقدمه وهدف: یکی از پر کاربرد تر ین تکنیک های تکواندو ،دولیو چاگی (ضربه دورانی با روی پا ) میباشد.علت استقبال و تمایل زیاد به اجرای دولیو چاگی این است که روی گارد های راست و چپ در حملهو ضد حمله با هر دو پا ی جلو و عقب و بصورت های گوناگون و متنوع برای تمامی تکواندو کاران قابلاجرا می باشد از آنجا که ضریب موفقیت رسیدن به هدف در اجرای این تکنیک بالا می باشد اجرای مکررآن بصورت دو و سه تایی مورد علاقه ی تکواندو کاران می باشد. در این پژوهش با توجه با اینکه امروزه دراکثر مسابقات تکواندو فرد پیروز کسی می باشد که توانایی خوبی در اجرای ضربات سر دارد و مهارت تکرارضربات در حالات مختلف و شرایط گوناگون در خلال مبارزه را دارد سعی برآن است فاکتورهای بیومکانیکیدر ضربات مداوم دولیو چاگی با یک پا در ورزشکاران نخبه و مبتدی تجزیه و تحلیل گردد تا با استفاده ازاین اطلاعات به الگوی مناسبی از تکنیک و روش های تمرینی متناسب با آن دست یابیم که در رشد و ارتقاسطح فنی تکواندو کاران مثمر ثمر باشد. مطالعاتی که تاکنون در زمینه تکنیک دولیوچاگی انجام شده استبا تاکید بر یک ضربه بوده است دراین پژوهش به بررسی ضربات متوالی دولیوچاگی در دو گروه ورزشکاراننخبه و ورزشکاران مبتدی پرداخته شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع آزمایشگاهی توصیفی است نمونه آماری این تحقیق شامل ۱۰ نفر ازتکواندوکاران مرد حرفه ای و مبتدی بود. نفرات حرفه ای دارای حداقل کمربند مشکی دان ۱ با بیش از پنجسال سابقه و دارای عناوین کشوری بودند. نفرات مبتدی نیز جدیدالورود به تکواند و بوده و تکنیک دولیوچاگی را فرا گرفته بودند. با استفاده از سیستم تحلیل حرکتی vicon شامل دوربین پر سرعت ۲۰۰ Hz مارکرهای پسیو حرکت مفاصل مچ،زانو و هیپ اندازه گیری شد. وظیفه حرکتی عبارت بود از تکنیک دولیو چاگی با سه وشش تکرار متوالی به سر و تنه. داده های کینماتیکی توسط نرم افزار Nexus ۵.۱ مورد تحلیل قرار گرفت. برای تحلیل آماری از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ و تکنیک repeated measure استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از تست آنالیز واریانس با اندازه های تکراری استفاده شد سطح معناداری در این پژوهش P=۰/۰۵ در نظر گرفته شد