بررسی فیتوشیمیایی و اثر مهاری عصاره گیاه افسنطینL.) (Artemisia absinthium و ترش واش (Oxalis corniculata L.) بر روی بیمارگر های باکتریایی گوجه فرنگی

گیاهان ترش­واش و افسنطین به میزان زیادی در طب فولکلور ایران استفاده می شوند. این مطالعه باهدف ارزیابی فعالیت ضد باکتریایی و تعیین ترکیب فیتوشیمیایی برگ این دو گونه گیاهی در شمال ایران در مقابل باکتری های بیماری زای گوجه فرنگی در شرایط آزمایشگاهی صورت گرفت. در این بررسی فعالیت ضد باکتریایی عصاره­های آبی و متانولی برگ دو گیاه بر روی ایزوله های گزانتوموناس، پسودوموناس و پکتوباکتریوم با استفاده از روش های انتشار دیسک در آگار و ماکرودایلوشن براث به منظور تعیین مقادیر MIC و MBC انجام شد. نتایج نشان داد که عصاره های گیاهی مورد استفاده دارای فعالیت ضد باکتریایی در محدوده مهاری ۹ تا ۱۹ میلی متر نسبت به آنتی بیوتیک استرپتومایسین (۲۵ میلی متر) بودند. مقادیر MIC و MBC بر اساس روش میکرو دایلوشن براث به ترتیب ۳۲ تا ۵۱۲ میلی گرم در میلی لیتر و ۶۴ تا ۵۱۲ میلی گرم در میلی لیتر ارزیابی شد. ترکیب هر دو عصاره نشان دهنده حضور ساپونین، ترکیبات فنلی، آنتراکینون، تانن، فلاونوئید ها، استروئید و ترپنویید­ها، آلکالوئیدها، فلوباتانین و روغن های فرار بود. بیشترین اثر مهاری درنتیجه فعالیت هم افزایی عصاره آبی ترش­واش و متانولی افسنطین دیده شد (۱۱ تا ۱۷ میلی متر). با توجه به نتایج حاصل، اثرات ترکیبی دو گیاه می تواند به عنوان یک عامل کاربردی در تهیه فرمولاسیون داروهای گیاهی سودمند باشد