راهبردهای مدیریت بهره برداری و توسعه گل محمدی با هدف بکارگیری تکنولوژی مناسب در ایران

ایران در زمینه گیاهان دارویی دارای پتانسیل های خاصی است که کمتر مورد توجه و استفاده مناسب قرار گرفته است. هدف از این تحقیق ، بررسی وضعیت مراحل مختلف تولید گل محمدی و انتخاب راهبردهای مناسب جهت انتخاب و توسعه تکنولوژی مناسب در کشور می باشد. روش جمع آوری آمار و اطلاعات (روش نمونه گیری چند مرحله ای و انتساب متناسب) مورد نیاز پژوهش با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه حضوری با کشاورزان و کارشناسان مرتبط با گیاهان دارویی در سه استان اصفهان، کرمان و فارس می باشد. تعداد کل پرسشنامه (روش کوکران) در این تحقیق ۶۰ مورد می باشد. در این تحقیق برای بررسی وضعیت مکانیزاسیون در مراحل مختلف تولید گیاهان دارویی از مدل تحلیل SWOT استفاده شده است. بر اساس نتایج تحقیق، در ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (ضعف و قوت) جمع نمره نهایی ۲.۷۵ شده است که نشان می دهد نقاط قوت از نقاط ضعف بیشتر است. همچنین ماتریس عوامل خارجی (تهدید و فرصت) نیز با مجموع امتیاز ۲.۸۳ نشان دهنده آن است که در وضعییت موجود می توان با تقویت فرصت ها در مقابل تهدید ها واکنش راهبردی مناسب را نشان داد. بنابراین راهبرد تهاجمی (SO) بهترین راهبرد جهت حرکت به سمت بهبود و توسعه مکانیزاسیون در مزارع گل محمدی در استان های مورد مطالعه می باشد. همچنین استراتژی های برتر از طریق ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی یا QSPM در راهبرد تهاجمی تعیین گردید. با توجه به نتایج تحقیق، توسعه کشت گل محمدی در کشور در چارچوب نقاط ضعف، قوت، تهدیدها و فرصت ها قابلیت اصلاح و بهیود کارایی را فراهم می آورد.