قابلیت نقل حق شفعه از منظر فقه مذاهب اسلامی و حقوق ایران
محل انتشار: دوفصلنامه فقه مقارن، دوره: 9، شماره: 17
سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 115
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_FIQHMG-9-17_007
تاریخ نمایه سازی: 1 مرداد 1401
چکیده مقاله:
حق شفعه، حق مالی است و از جمله خصوصیات حق مالی قابلیت انتقال این حق است، اما در شفعه وضع کمی متفاوت تر است، چرا که اکثر فقها و حقوقدانان، به جهت خلاف قاعده بودن حق شفعه و با استناد به مبنای جعل حق شفعه، که دفع ضرر است، آن را غیرقابل انتقال ارادی می دانند. تحقیق پیش رو نشان می دهد، که بررسی قابلیت انتقال ارادی حق شفعه، از یک جهت مستلزم تفسیر دفع ضرر به عنوان، مبنای وضع حق شفعه است، زیرا بر حسب اینکه تفسیر از دفع ضرر، دفع شرکت باشد یا دفع شریک جدید، در قابلیت انتقال آن بی تاثیر نخواهد بود و از جهت دیگر، مستلزم بررسی موافق یا مخالف قاعده بودن حق شفعه براساس قواعد مالکیت و قاعده لاضرر است. رهیافت مقاله این است که پذیرش شفعه به عنوان یک حق، که این ویژگی وجه مشترک با خیار تلقی می گردد موجب حمایت قاعده تسلیط از آن و پذیرش نظریه قابلیت انتقال ارادی حق شفعه است و از سوی دیگر توجه به مبنای وضع حق شفعه، یعنی دفع ضرر از باب دفع شریک جدید (شخصیت جدید)، نظر فوق الذکر را تقویت می کند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین خانلری بهنمیری
استادیار گروه حقوق دانشگاه دامغان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :