مفهوم تدلیس و جایگاه آن در حقوق ایران و افغانستان

تدلیس از جمله مباحث مهم و بحث برانگیز در بخش حقوق قراردادها است،  در حقوق ایران ، فقه امامیه ،  تدلیس را به ( فریب دادن طرف قرارداد در انگیزه اصلی با یکی از جهات تراضی ) تعریف می کند واز عیوب اراده به حساب نمی اید. زیرا که عیب اراده (رضا) منحصر به اکراه و اشتباه می باشد. و در فقه هم برای تدلیس خیار فسخ در نظر گرفته شده است و از عیب رضا تلقی نمی شود. در حقوق افغانستان تدلیس را در بحث فریب سلبی قرار داده  است و برای فریب خورده نیز حق فسخ قایل شده است. بدون شک تفاوت های  و مشترکات قاعده تدلیس با سائر قواعد مانند. ۱_ اشتباه و تدلیس   ۲_ عیب و تدلیس   ۳_ تدلیس و غبن   ۴_تدلیس و تخلف ازشرط صفت   ۵_تدلیس و قاعده غرر ، وجود دارد که نمی شود نادیده گرفت و تنها وجه تمایز تدلیس که عنصر مهم در تحقق تدلیس می باشد وسایل حیله آمیز است که طرف معامله را اغفال کنند تا قرارداد را انجام بدهد . در قسمت جایگاه تدلیس در حقوق ایران و افغانستان نیز تفاوت فاحش وجود ندارد و صرفا حقوق افغانستان بخاطر اینکه برگرفته شده از مرشیدالحیران است،  تدلیس را جز از فریب سلبی میداند و در باب خیار عیب در ضمان عیوب پوشیده مطرح کرده است.