مقایسه بیانگری هیجانی، اجتناب شناختی و مهارت های اجتماعی در دانش آموزان با و بدون مشکلات یادگیری خاص

پژوهش حاضر باهدف مقایسه بیانگری هیجانی، اجتناب شناختی و مهارت های اجتماعی در دانش آموزان با و بدون ناتوانی های یادگیری خاص انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع علی- مقایسه ای بود. کلیه دانش آموزان دختر پایه ی ششم ابتدائی با و بدون ناتوانی های یادگیری مدارس شهر تهران در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۸ جامعه آماری این پژوهش را تشکیل می دادند که از میان آن ها با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس ۱۰۰ دانش آموز (۵۰ دانش آموز با ناتوانی های یادگیری خاص و ۵۰ دانش آموز بدون ناتوانی های یادگیری خاص) به عنوان نمونه انتخاب شد و به پرسشنامه های ابرازگری هیجانی کینگ و امونز، اجتناب شناختی داگلاس و سکستون و مهارت های اجتماعی ماتسون پاسخ دادند. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها نشان داد که دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری خاص بیانگری هیجانی و مهارت های اجتماعی پایین تری نسبت به دانش آموزان بدون ناتوانی های یادگیری خاص برخوردارند. همچنین اجتناب شناختی دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری خاص بالاتر از دانش آموزان بدون ناتوانی های یادگیری خاص بود (۰۵/۰>p)؛ بنابراین، می توان نتیجه گرفت بهبود بیانگری هیجانی، اجتناب شناختی و مهارت های اجتماعی ممکن است بتواند شرایط بهتری را برای بهبود عملکرد دانش آموزان با ناتوانی های یادگیری به وجود آورد.