بررسی روشهای کنترل آبشستگی موضعی اطراف پایه پلهای واقع در بازه مکانی تنگ پیرزال چرام

یکی از ملاحظات بسیار مهم برای طراحی پل های رودخانه ای بررسی پدیده آب شستگی و فرسایش پایه ها و شالوده ها می باشد . دربسیاری مواقع ، سیلابها بزرگ باعث تخریب و لغزش پایه ها و فرو ریختن پلها شده اند . وجود پایه ها و شالوده ها در عرض رودخانه باعث کاهش عرض عبوری جریان ، افزایش دبی در واحد عرض ، افزایش تنش برشی جریان در مقطع تنگ شده و برخورد جریان در پایه ها باعث انحراف خطوط جریان در مسیر طبیعی به طرف کناره های پایه ، کف بستر و تشکیل گرداب نعل اسبی چرخشی و برخاستی میشود که یکی از عوامل موثر در پدیده آبشستگی در پایه ها می باشد .. پهنای پایه مهمترین عامل در در افزایش عمق آب شستگی موضعیمی باشد که رابطه مستقیم با عمق شستگی دارد . و نسبت تغییرات پارامترهای موثر بین ۱/۱ تا ۱/۴۳ می باشد . استفاده از تعداد پایه هایبیشتر با پهنای کمترباعث کاهش عمق آبشستگی نسبت به تعداد پایه های کمتر به پهنای بیشتر و می تواند باعث کاهش هزینه های احداثپل شود . در این مقاله به بررسی جامعی از مطالعات انجام شده بر روی انواع روش های مقابله با آبشستگی ، کارربرد توام با روش در شرایط آزمایشگاهی متفاوت و محدودیت های اجرایی روشها پرداخته شده و پیشنهاداتی برای تحقیقات بیشتر جهت انتخاب روش مناسب برای کنترل ابشستگی ارائه گردیده است.