بررسی نقش کاربر در افزایش بهره وری انرژی مبتنی بر سیستم های غیرفعال

روند رو به رشد طراحی و ساخت ساختمان ها ، بدون توجه به کاهش منابع انرژی یکی از تهدیدات محیط زیست و زندگیبشر است. بنابراین ضروری است تا طراحی در ساختمان های جدید با کاهش انرژی مصرفی و آلودگی های زیست محیطی ، صورت پذیرد. تحقیقات و تجربیات موجود در ساختمان به طور واضح نشان میدهد که چگونه آگاهی و رفتار کاربر، مانند انتخاب درجه حرارت، گرمایش منطقه و کنترل جریان هوا میتواند تاثیر قابل توجهی بر تقاضای انرژی داشته باشد، بنابرایناصلاح رفتار کاربر میتواند نه تنها برای کاهش تقاضای انرژی بلکه برای به حداقل رساندن تاثیر فیزیک یا افزایش بهره وریانرژی در ساختمانها موثرباشد. هدف از تحقیق اینست که با بررسی رفتار کاربر مشخص کنیم که چه اندازه می تواند با استفاده از سیستم های غیر فعال در مصرف انرژی نقش داشته باشد.پرسش کلیدی این است که چگونه می توان با استفاده از سیستم های غیر فعال به بهره وری در مصرف انرژی رسید؟ و نقش کاربر دراین بهره وری در مصرف انرژی های تجدید پذیر تا چه اندازه است؟ روش تحقیق روش توصیفی - تحلیلی و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است. نتایج پژوهش بیانگر آن است که کاربر می تواند با استفاده تمهیدات اندیشیده شده برای استفاده از سیستم های غیرفعال تا ۷۰ درصد در بهره وری انرژی نقش داشته باشد.