تاثیر الگوی معماری سنتی در مولفه های رویکرد معماری پایدار برای اقشار کم درآمد

امروزه موضوع تامین مسکن اقشار کم درآمد به عنوان یکی از ضروریات مدیریت بازار مسکن در کشور بدلشده است. مسائلی از قبیل افزایش جمعیت، نیاز به اسکان در شهرها، فکر استفاده ی بهتر از زمین، ایجادفشارهای مناسب برای تعاملات اجتماعی و امکانات رفاهی خاص در محل سکونت، لزوم به وجود آوردنمسکنی امن، اقتصادی و ... سبب شده است که ساخت مجموعه های مسکونی به عنوان راه حلی بهینه برای مسکن شهری مطرح گردد. در معماری سنتی ایران بناها در هماهنگی و تعامل کامل با طبیعت و محیط زیست و برمبنای فرهنگ و هویت ملی-محلی شکل گرفته اند . فرم، مصالح و سازه این بناها بر مبنای بیشترین بهره گیری از عناصر طبیعت (آب، باد، خاک و آتش) و استفاده حداکثر از انرژیهای تجدیدپذیر، در نظر گرفته شده است.پژوهش حاضر از نوع توصیفی و مروری محسوب و سعی شده با استفاده از منابع موجود در کتابخانه و مقالاتو پایان نامه های حاضر و منابع اینترنتی به منظور شناخت مسکن برای افراد کم درآمد با توجه به رویکردمعماری پایدار سنتی پرداخته خواهد شد که ابتدای به تعارف واژهای اصلی پژوهش پرداخته و سپس یافته هایتحقیق ارایه شده است.