نابرابری توزیع درآمد در اثر تغییرات درآمدهای مالیاتی

توزیع درآمد یکی از پرسابقه ترین موضوعات تئوری اقتصاد میباشد. کمترین مقولهای در اقتصاد وجود دارد که مانند توزیع درآمد از اکثر سیاستهای اقتصادی تاثیر پذیرفته و بر بیشتر متغیرهای اقتصادی اثرگذار باشد. یکی از مهمترین شاخصهای ارزیابی هر سیاست اقتصادی در نظرگاه عامه، بررسی آثار توزیعی آن است. به همین جهت دولتها مایلند قبل از هر سیاست باز توزیع درآمد از تاثیرات احتمالی چنین سیاستهایی به صورت کمی و ملموس باخبر شوند. در این خصوص یکی از مهمترین متغیرهای تاثیرگذار بر توزیع درآمد مالیات بوده و تقش آن در توزیع درآمد به حدی میباشد که مطالعات متعددی در این خصوص صورت پذیرفته ولی مطالعهای که اثرات حداقل درآمد مشمول معافیت مالیاتی بر توزیع درآمد را مورد بررسی قرار دهد مورد غفلت واقع شده است لذا در این مطالعه به بررسی اثر تغییر در حداقل درآمد مشمول معافیت مالیاتی بر درجه تاثیر تغییر تورم بر توزیع درآمد در ایران پرداخته شده است. این تحقیق با کمک رویکرد بلند مدت خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) برای دوره ۱۳۹۹-۱۳۵۴ صورت گرفته است. نتایج تحقیق نشان میدهد که با افزایش رشد حداقل درآمد مشمول معافیت مالیاتی بیش از رشد نرخ تورم باعث میگردد تا هم ضریب جینی و هم نسبت ده درصد ثروتمندان به فقیران کاهش و باعث کاهش نابرابری درآمد گردد و در نتیجه افزایش حداقل درآمد مشمول معافیت مالیاتی تاثیرافزایش نرخ تورم بر نابرابری توزیع درآمد در ایران را تعدیل میکند. همچنین افزایش تولید ناخالص داخلی، نرخ تورم و بیکاری نیز باعث افزایش نابرابری درآمدی و افزایش هزینه های اجتماعی دولت و حداقل درآمد مشمول معافیت مالیاتی باعث کاهش نابرابری درآمدی میگردد.