ارزیابی گونه های گیاهی عرصه های طبیعی در طراحی منظر و توسعه فضای سبز مشهد

امروزه به دلایل مختلف از جمله استفاده بی رویه و بی برنامه از عرصه های طبیعی، سرعت تخریب و بهره برداری بسیار بیشتر از روند تجدید و بازسازی این منابع می باشد و همین مسئله باعث نابودی سطوح گسترده ای از منابع و شکنندگی عرصه های وسیعتر محیط زیست شده است؛ بنابراین تدوین راهبردهای حفاظت و بهره برداری پایدار از این منابع به عنوان ضرورتی بنیادی بیش از پیش احساس می گردد. مشارکت مردم در هر پروژه ای ضامن اجرا و پایداری آن در زیرا مسائل مربوط به محیط زیست و منابع طبیعی با زندگی جوامع محلی آمیخته است و توفیق هر نوع برنامه ای نیازمند مشارکت، پروژه است و این مسئله در حفاظت از منابع طبیعی از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد. از طرفی از نظر دیدگاه معماری طبیعت و منظر جلوه های بصری موجود در حاشیه بزرگراه ها و جاده ها بسیار مهم است و برای دستیابی به این مهم استفاده از گونه های مقاوم و کم آب ضرورت دارد که به کاهش اثرات گلخانه ای نیز کمک کنند. ترسیب کربن به روند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان گفته می شود. این روند با ذخیره کربن از هوا باعث می شود که از میزان کربن که گازی گلخانه ای است کاسته شده و به بهبود کیفیت هوا کمک می کند. ترسیب کربن به معنای رسوب دادن و تخلیه کربن موجود در جو است و به عبارت دیگر، به جذب دی اکسیدکربن اضافی جو توسط اندام های هوایی و زیرزمینی گیاهان، بقایای گیاهی و جلبک ها برای کاهش آثار سوء پدیده گرم شدن زمین اطلاق می شود. اجرای طرح ملی ترسیب کربن در شهرستان مشهد با هدف توانمندسازی جوامع محلی گامی موثر در کنترل بیابان زایی است.