مصورسازی اثر توانمندسازها بر مدیریت دانش کتابداران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران با استفاده از شبکه های عصبی خودسازمانده

پژوهش حاضر در پی سنجش تاثیر توانمندسازها بر مدیریت دانش کتابداران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران با استفاده از شبکه های عصبی خودسازمانده است، و از نوع کاربردی به روش پیمایشی- تحلیلی است. جامعه پژوهش ۱۹۵ نفر کتابدران دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران، با روش سرشماری کامل است. ابزار جمع آوری داده ها دو پرسشنامه بر اساس مدل های لی و چوی، و نانوکا و تاکه اوچی بود، و تجزیه و تحلیل داده ها با روش آمار توصیفی استنباطی، آزمون پیرسون، فیشر و شبکه عصبی خودسازمانده بود، که با کمک نرم افزارهای اس پی اس اس ، آموس ، و متلب انجام شد. یافته ها نشان داد که مقدار وزن اهمیت (شیب خط رگرسیون استاندارد شده) برابر با ۵۵/۰ است، و نشان دهنده ۳۰% اثر بخشی توانمندسازها بر مدیریت دانش است، از دیدگاه شاخص های برازش ضریب همبستگی بین توانمندسازها و مدیریت دانش مثبت است. نتایج نشان داد که توانمندسازهای مدیریت دانش و تمام ابعاد آن رابطه مثبت، معنادار، و تاثیر مستقیم بر مدیریت دانش دارند، بصورتی که بعد پشتیبانی آی تی بیشترین، و بعد مهارت های تی شکل کمترین عامل تاثیرگذار هستند، و شبکه عصبی خودسازمانده نیز رابطه توامندسازها با مدیریت دانش را تایید کرده است.