تبیین مدل تصمیم گیری منابع انسانی بر پذیرش مسئولیت اجتماعی سازمان (CSR): مورد مطالعه معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش خراسان رضوی

تصمیم گیری منابع انسانی در پذیرش مسئولیت اجتماعی سازمان به عنوان هدف سازمان جهت به حداقل رساندن یا حذف هرگونه اثرات مضر و افزایش اثرات بلندمدت بر جامعه تعریف شده است. از این رو هدف پژوهش حاضر تحلیلی بر تصمیم گیری منابع انسانی بر پذیرش مسئولیت اجتماعی در سطح معاونت تربیت بدنی و سلامت اداره کل آموزش وپرورش استان خراسان رضوی بود.روش پژوهش به لحاظ هدف کاربردی و از حیث روش، توصیفی و پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه مدیران و کارکنان در معاونت تربیت بدنی و سلامت (مجموعا ۷۹ نفر) را شامل شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عوامل موثر بر مسئولیت اجتماعی سازمان استفاده شد که روایی صوری و محتوایی آن توسط متخصصین تائید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ ۸۷/۰ به دست آمد. یافته ها نشان داد که بر اساس میزان اثر هر یک از سازه های پیش بین بر سازه ملاک «روش بشردوستانه» بیش ترین اثر را بر مسئولیت های اجتماعی کارکنان داشته است. سپس «روش اخلاقی CSR» و پس از آن «روش اقتصادی CSR» و «روش قانونیCSR» بر مسئولیت های اجتماعی کارکنان اثرگذار بودند.جامعه از آموزش وپرورش این انتظار را دارد که در زمینه های مختلف به موقع و به درستی نیازهای دانش آموزان را بشناسند و محصولات سالم و خدمات درست به آن ها عرضه نمایند و نسبت به جامعه، احساس مسئولیت کنند. لذا معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش وپرورش استان خراسان رضوی، نشان داده اند که نمی توانند با به کار بردن رویکردها و راهبردهای قدیمی پاسخگوی نیاز ذینفعان و قشرهای مختلف جامعه باشند و نیاز است که به سوی به کارگیری راهبردهای جدید حرکت کنند.