طراحی مدل ارتقای بهره وری منابع انسانی بر اساس یادگیری سازمانی و سرمایه فرهنگی کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان تهران

این پژوهش با هدف ارائه مدلی جهت ارتقای بهره وری منابع انسانی بر اساس یادگیری سازمانی و سرمایه فرهنگی کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان تهران اجرا شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی کاربردی با رویکرد همبستگی است که به روش پیمایشی در بین کلیه کارکنان سازمان آموزش و پرورش استان تهران به عنوان جامعه آماری در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۴ اجرا شده است؛ بدین منظور که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ۲۰۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه بهره وری منابع انسانی مدل هرسی و گلداسمیت (۱۹۸۰)، پرسشنامه یادگیری سازمانی کریس آرجریس (۱۹۹۹) و پرسشنامه سرمایه فرهنگی آلیس سالیوان (۲۰۰۱) استفاده گردید است و داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون رگرسیون چند متغیره خطی و تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. یافته­های پژوهش نشان می دهد که بین یادگیری سازمانی و سرمایه فرهنگی با بهره وری رابطه معناداری وجود دارد و ۵۲ درصد از تغییرات متغیر وابسته بهره وری توسط ابعاد یادگیری سازمانی و ۳۱ درصد توسط ابعاد سرمایه فرهنگی تبیین می شود.