ارتباط راهبرد های یادگیری و سبک های حل مساله با پیشرفت تحصیلی

چکیده: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه راهبردهای یادگیری و سبک های حل مساله با پیشرفت تحصیلی انجام شد. بدین منظور ۲۹۳ نفر از دانشجویان علوم انسانی و فنی مهندسی از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند و پرسشنامه راهبردهای یادگیری پنتریچ  و همکاران (M.S.L.Q) و سبک های حل مساله کسیدی و لانگ در مورد آنان اجرا شد. داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون، آزمون T مستقل و رگرسیون چندمتغیره مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از آزمون همبستگی و تی مستقل نشان داد که: ۱. بین راهبردهای یادگیری با پیشرفت تحصیلی رابطه وجود دارد. ۲. از بین سبک های حل مساله فقط رابطه سبک خلاق با پیشرفت تحصیلی معنادار است. ۳-  بین انواع راهبردهای یادگیری و سبک های حل مساله خلاق ، اعتماد و گرایش ارتباط مثبت و برعکس با سبک درمانده رابطه منفی و معنادار وجود دارد. سبک های کنترل و اجتناب نیز هیچ گونه رابطه ای با راهبردهای یادگیری نشان ندادند. ۴. بین جنسیت و راهبردهای یادگیری به جز در راهبرد خود نظم دهی فراشناختی تفاوت معناداری مشاهده نشد. ۵. دانشجویان علوم انسانی بیشتر از دانشجویان فنی- مهندسی از راهبردهای یادگیری استفاده می کنند. ۶. در نحوه استفاده از سبک های حل مساله تفاوتی بین دانشجویان علوم انسانی و فنی- مهندسی  وجود ندارد. ۷. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که راهبرد بسط دهی و سبک حل مساله خلاق پیش بینی کننده پیشرفت تحصیلی می باشند. در کل راهبردهای یادگیری و سبک های حل مساله ۸/۵ درصد از واریانس پیشرفت تحصیلی را تبیین کردند.