رتبه بندی موانع مدیریت مدرسه محور با استفاده از تکنیک :TOPSIS مطالعه موردی مدارس متوسطه

زمینه و هدف: حرکت بسوی مدیریت مدرسه محور از تحولات بارز نظامهای آموزشی طی دو دهه اخیر به شمار میرود. این تحول به منظور بهبودعملکرد مدرسه و ارتقای کیفی آموزش انجام میشود. مدیریت مدرسه محور رهیافتی اصلاحی برای اعمال نوعی کنترل غیرمتمرکز است که فرصتهایی برای تصمیم گیری تک تک مدارس و افراد ذی نفع فراهم می آورد. هدف اصلی این پژوهش رتبه بندی موانع مدیریت مدرسه محور از نظر مدیران و معاونین با استفاده از تکنیک TOPSIS بود.روش: جامعه ی آماری پژوهش شامل کلیه ی مدیران و معاونین مدارس متوسطه شهرستان قرچک بود که از آن میان تعداد ۵۲ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. پس از بررسی پیشینه پژوهش و مصاحبه با افراد نمونه موانع مدیریت مدرسه محور شناسایی گردید سپس با استفاده از تکنیک TOPSIS این موانع رتبه بندی گردید. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامهای محقق ساخته مشتمل بر ۵ مولفه ومجموعا ۴۵ گویه بود که ضریبپایایی آن عدد ۰.۸۷ محاسبه گردید.یافته ها: از بین موانع احصاء شده در مسیر مدیریت مدرسه محوری، عامل "قدرت و سیاست" با شاخص ۰.۵۱۶۶ از نظر مدیران و معاونین شرکت کننده در پژوهش در رتبه ی اول و دارای بیشترین اهمیت و "عامل مدیریتی" با شاخص ۰.۴۶۱۳ در رتبه پنجم و دارای کمترین اهمیت بود . نتیجه گیری: مدیریت مدرسه محور هنگامی موفق میشود که وزارت آموزش و پرورش بتواند در سطح ملی ساز و کارهای مناسب و ظرفیت تشکیلاتی و سازمانی کافی برای راهبری و تحقق هدفها و راهبردهای ملی و جلوگیری از تشدید اختلاف سطح بین مناطق و مدارس، فراهم آورد. معنای واقعی مدیریت مدرسه محور تفویض قدرت واقعی به مدرسه در زمینه انتخاب و ترکیب کارکنان و به کارگیری یک بودجه کاملا غیرمتمرکز است