نقد خداباوری در شش مکتب فلسفی هند از منظر قرآن
محل انتشار: پژوهش در هنر و علوم انسانی، دوره: 7، شماره: 2
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 112
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAH-7-2_005
تاریخ نمایه سازی: 3 مرداد 1401
چکیده مقاله:
در مکتب های فلسفی هند دو گروهی کلی «ناستیکا» و «آستیکا» وجود دارد .اولی عقاید و آرایی است که سندیت ودا ها را نمی پذیرد و دومی حقایق منزل وداها را قبول دارد و از شریعت برهمنی پیروی می کند. این دو گروه، با شش زیر مجموعه اصلی سازماندهی شده اند که عبارت است از: مکتب چاروکا، جین، ویشه شیکا، سانک هیا، نیایه و یوگا. معیار گزینش این مکاتب به گونه ای صورت گرفته است که باور این مکاتب از منظر خداباوری و چگونگی خلقت جهان مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. به طور کلی بخش عمده بنیان این مکاتب، بر پیدایش خود به خودی جهان، قانون کارما، تناسخ، اعتقاد به پراکرتی یا ماده ی نخستین سرمدی و مراقبه، همگی با هدف مشترک نیل به نجات و رهایی بشر می باشد. در تحقیق پیش رو با توصیف و تحلیل و تبیین عقاید این شش مکتب، از یک سو زمینه فهم آموزه های فلسفی و دینی هند فراهم آمده است و از سوی دیگر به تفاوت ها وناسازگاری آن از دیدگاه قرآن و آموزه های اسلام پرداخته شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمانه صفایی جلیسه
کارشناس ارشد پژوهش هنر دانشگاه پیام نور تهران شرق