مروری بر رهایش داروی سیمواستاتین از نانوحامل های لیپیدی و اثر بخشی آن بر درمان زخم های مزمن

ترمیم زخمهای مزمن یک فرآیند مهم جهت بازسازی بافت آسیب دیده میباشد. با پیشرفت علوم پزشکی و نانوتکنولوژی افزایش سرعت التیام در ترمیم زخمها احساس شده است. رگزایی، از مراحل پایانی بهبود زخم میباشدکه تقریبا بعد از گذشت سه هفته از ایجاد زخم آغاز میشود و در صورتی که این مراحل به طور کامل طی نشوند، مکانیسم عمل روند ترمیم به کندی پیش خواهد رفت. استفاده از داروی سیمواستاتین افق های تازه ای را در زمینه ی کمک به ترمیم زخم ایجاد نموده است. سیستمهای دارورسانی پوست توسط نانوحامل های لیپیدی از جمله نانو ذرات لیپیدی جامد و نانوساختارهای لیپیدی از شش دهه پیش به موجب کاهش سمیت دارو در مقابل سلولهای سالم، افزایش حلالیت داروهای آب گریز و رهایش کنترل شده دارو مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته و از سیستمهای دارورسانی بسیار تاثیرگذار و راهگشا میباشد. مطالعه حاضر یک مطالعه مروری است و حاصل بررسی مقالات مرتبط با موضوع تحت بررسی رهایش داروی سیمواستاتین از نانوحامل های لیپیدی و تاثیر آن بر تسریع و ترمیم زخم میباشد. مطالعات بررسی شده نشان میدهد که رهایش کنترل شده سیمواستاتین از نانوحاملهای لیپیدی تاثیر شگرفی بر روی سرعت ترمیم زخم دارد.