تبیین شاخص های پایداری اجتماعی در الگوی معماری سنتی خانه های کاشان(نمونه موردی: خانه بروجردی ها-خانه طباطبایی - خانه عباسیان)

خانه های سنتی ایران طوری شکل گرفته اند که علاوه بر در بر داشتن زمینه های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی و توجه به راحتی جسم، با ارائه طرحی همخون با معیارهای درونی انسان، باعث آسایش جان و روح انسان نیز شده است. معماران سنتی برای اینکه خانه، به واقع مظهر و مایه آرامش شود، تدابیر گوناگی اندیشیده اند که از آن جمله توجه به مسئله پایداری است. هدف اصلی این پژوهش هم بررسی ویژگی های پایداری اجتماعی در الگوی معماری سنتی خانه های کاشان است؛ برای تحقیق در مورد آن از روش های توصیفی- تحلیلی و نوع روش تحقیق کیفی و راهبرد نمونه موردی استفاده شده است. در روش پژوهشی (راهبرد نمونه موردی) نمونه خانه سنتی کاشان (خانه بروجردی ها خانه طباطبایی - خانه عباسیان انتخاب شده است. در این پژوهش روش گردآوردی کتابخانه ای و استادی بوده، و ابزار گردآوری به صورت فیش برداری و کپی مطالب در روش کتابخانه ای و اخذ عکس از اسناد و مدارک استفاده شده است. اطلاع بدست آمده به صورت کیفی و براساس شاخص های پایداری و معماری سنتی خانه های کاشان مورد تحلیل و ارزیابی قرار گرفته است. در پایان نتیجه می گیریم طراحی براساس طراحی پایدار نوعی از طراحی است که قصد دارد به نیازهای امروز بدون آسیب به منابع نسل های آینده پاسخ دهد؛ و انواع آن عبارتند از : پایداری اجتماعی، زیستی محیطی، فرهنگی و اقتصادی که با توجه به مطالعات انجام شده در این پژوهش، در ساخت خانه های کاشان ، به انواع پایداری که باعث ایجاد حس آرامش، امنیت و حس تعلق در انسان میشود کاملا توجه شده است. به طور مثال ، طراحی خانه های کاشان به صورت گودال باغچه، اندرونی و بیرونی و طراحی حیاط مرکزی که خود نوعی فضای جمعی است که باعث ایجاد حس امنیت در ساکنین میشود، ایجاد فضاهای جمعی که باعث دور هم جمع شدن اعضای خانواده و ایجاد حس تعلق بین آنها میشد، که متاسفانه در حال حاضر کمرنگ شده به خوبی مشاهده می ش ود.به طور کلی در خانه های کاشان توجه به، آسایش درونی خانه ها، کیفیت طراحی داخلی و عرصه بندی خصوصی و عمومی اندازه وکیفیت فضاها استفاده ازمصالح بوم آورد و اهمیت دادن به فضای باز و جمعی باعث ایجاد پایداری اجتماعی درخانه های کاشان شده است