تاثیر عوامل کالبدی بر روی احساس رضایت و ماندگاری گردشگران در مجتمع هایگردشگری با رویکرد بومی (نمونه موردی: اقامتگاه بوم گردی جیرا، رامیان)

گردشگری پدیده ای کهن است که بر بنیاد حرکت و جابجایی انسان استوار است. سرشت انسان نیز با سفر و آشنایی با سرزمینهای دور دست و ساکنان آن آمیخته است. گردشگری در یک کلیت در برگیرنده ی جریانی از سرمایه، انسان، فرهنگ و کنش متقابل میان آنهاست که در فضاهای جغرافیایی آثار مختلفی برجای می نهد. در این بین شهرهایی که به عنوان نقطه گردشگری محسوب می شوند و مسافران را به خود جذب می کنند نیز مهم می باشند و همچنین مجتمع های گردشگری که به سمت بومی گرایی روی آورده اند مورد توجه قرار می گیرند. پژوهش حاضر به تاثیر عوامل کالبدی بر روی احساس رضایت و ماندگاری گردشگران در مجتمع های گردشگری با رویکرد بومی (نمونه موردی: اقامتگاه بوم گردی جیرا، رامیان) پرداخته است. جامعه آماری برای این تحقیق شامل کلیه گردشگرانی که در نوروز سال ۹۸ به گرگان سفر داشته اند می باشد که از این بین ۱۶۲ نفر به عنوان نمونه از مسافرانی که به اقامتگاه بوم گردی جیرا پا نهاده اند، انتخاب گردیده اند. روش مورداستفاده تحقیق، از روش توصیفی، پیمایشی از نوع همبستگی انتخاب شد که با کمک نرم افزار SPSS و برای بررسی و تحلیل فرضیات تحقیق از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار Smart pls استفاده شده است. نتیجه تحقیق نشان داد که بین متغیرهای پژوهش عوامل کالبدی (رنگ، حضور طبیعت، روشنایی، اندازه و مقیاس و نمادها وسمبل های بومی و فرهنگی با احساس رضایت و ماندگاری گردشگران رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. این بدان معنا می باشد که اگر ساختار این مجتمع های گردشگری در دست و پایدار اجرا شود، باعث ماندگاری و اقامت مسافران عبوری در مجتمع های بوم گردی خواهد شد.