مدیریت مشاغل و آلاینده مزاحم شهری

هر چند قانون در مورد مشاغل مزاحم تدابیری اندیشیده است و ممانعتهایی در مورد تاسیس و تغییر مکان این مشاغل به عمل میآورد ولی به نظر اجرای این موارد قانونی و تسریع در روند اجرایی آن نیاز به تدوین قوانین دیگری دارد.در این میان برنامهریزی انتقال اصناف و صنایع آلاینده باید بگونهای دقیق و جامع صورت پذیرد تا انتقال اصناف و صنایع آلاینده به تفکیک و به صورت مرحلهای و به ترتیب تقدم و تاخر(با توجه به شدت آلایندگی) آنها انجام شود و مشکلات و مسایل آن بررسی شود تا بتوان مشکلات مربوطه را در هنگام اجرای طرح، کاهش یا رفع کرد. در پی تحولات کالبدی فضایی سریع در شهرها، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری بر پایه دو اصل ارزش های توسعه پایدار و اعتلای کیفیت زندگی است که در پی دستیابی به اهدافی همچون توزیع متعادل کاربری ها، جلوگیری از تداخل کاربری های با فعالیت های مزاحم و تدوین معیارها و استانداردهای مناسب کاربری است. به همین منظور، ارزیابی توزیع فضایی مشاغل مزاحم، برای اطمینان خاطر از استقرار منطقی آن ها و رعایت تناسبات لازم در شهرها ضروری است. بر این اساس، شهرداری مکلف است از تاسیس کارخانه ها، کارگاه ها، گاراژهای عمومی، تعمیرگاه ها، دکان ها و همچنین مراکزی که مواد محترقه می سازند، اصطبل چارپایان و مراکز دامداری و به طور کلی تمامی مشاغل مزاحم و کسب هایی که ایجاد مزاحمت و سروصدا یا تولید دود یا عفونت می کنند یا باعث تجمع حشرات و جانوران می شوند، جلوگیری کند. شهرداری همچنین باید برای تخریب کوره های آجر و گچ و آهک پزی و خزینه گرمابه های عمومی که مخالف بهداشت است اقدام کند و با نظارت و مراقبت در وضع دودکش های اماکن و کارخانه ها و وسایل نقلیه که کارکردن آنها دود ایجاد می کند، مانع آلوده شدن هوای شهر شود.