تاثیرات سیاسی نظریه برخورد تمدن ها بر واگرایی جهان اسلام

نظریه برخورد تمدن ها را هانتینگتون پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در پایان دوران جنگ سرد مطرح کرد. این نظریه هم زمان با ظهور چالشی جدید در سیاست خارجی آمریکا مطرح شد تا خلا ایدئولوژیک موجود در جهان غرب را پر کند. هانتینگتون  تمدن های اسلام و سینیک را مهم ترین رقیب های تمدن غرب دانسته و معتقد است دراین میان تمدن اسلام بیش از همه، موجودیت غرب را به خطر انداخته است. مولفان این تحقیق با روش تحلیلی و اسنادی به دنبال واکاوی تاثیرات سیاسی نظریه برخورد تمدن ها بر واگرایی جهان اسلام و راهکارهای مقابله با آن هستند. مهم ترین تاثیرات این نظریه بر واگرایی جهان اسلام، اسلام هراسی، وابستگی سیاسی جهان اسلام به غرب، ایجاد اختلاف بین مسلمین، و ایجاد تنش سیاسی در جهان اسلام بوده است که به  بلوک بندی جدید سیاسی، تقابل سازی بین کشورهای اسلامی، و رواج تروریسم و جنگ های نیابتی در کانون کشورهای اسلامی منجر شده است. راه حل برون رفت از این وضعیت، هم گرایی سیاسی در جهان اسلام، پرهیز کشورهای اسلامی از اختلاف سیاسی، و حرکت به سمت تاسیس اتحادیه کشورهای اسلامی است