رواج دروغ در جامعه ایران عصر قاجار با تکیه بر دوره ناصرالدین شاه

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 132

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JSKH-8-19_001

تاریخ نمایه سازی: 5 مرداد 1401

چکیده مقاله:

دروغ گویی، همواره و در همه جا از جمله ایران دوره ناصری وجود داشته و البته کم تر از آثار اجتماعی آن در این دوره، سخن رفته اما ماهیت دروغ گویی و به ویژه، علت رواج آن در عصر ناصرالدین شاه چیست؟(سوال) ذات استبدادی حکومت قاجاریه و روحیه خودبزرگ بینی و استبدادی که در بین دولت مردان وجود داشت، سبب رواج دروغ در این عصر شد.(فرضیه) دست یابی به علل دروغ گویی، به منظور جلوگیری از آن در عرصه اجتماعی می تواند غرض مهمی باشد.(هدف) این پژوهش، بر اساس روش تحقیق تاریخی، به صورت توصیفی - تحلیلی، انجام شده است. در این روش، مبنای کار بر استخراج داده ها از منابع اصلی است که پس از گردآوری و پردازش آن ها، روند تحولات در چارچوب رویکرد تحلیلی بررسی می شود.(روش) این تحقیق، نشان می دهد که رژیم استبدادی قاجاری، برای توجیه مشروعیت نظام حاکم، تقویت جبرگرایی، از بین بردن نیروهای مولد و کاستن از فشار روحی ناشی از شکست، خواسته یا ناخواسته، سبب دامن زدن به انواع رذیلت های زشت اخلاقی چون تملق و دروغ گویی، اوهام و خرافات و سایر مفاسد اخلاقی در بطن و بدنه حکومت و سطح اجتماع گردید.(یافته ها)