بررسی مسئولیت پذیری نوجوانان و جوانان و رابطه آن با سازگاری اجتماعی در خانواده طلاق

زمینه و هدف: امروزه مسئولیت پذیری و سازگاری اجتماعی در نوجوانان و جوانان نسبت به گذشته کمتر دیده میشود. هدف از این پژوهش بررسی سازگاری اجتماعی نوجوانان و جوانانی است که خانواده آن ها طلاق گرفته و تک والدی بزرگ شده اند. مواد و روش ها: این پژوهش با توجه به هدف و ماهیت از نوع توصیفی همبستگی است که برای انجام آن از روش پژوهش نیمه تجربی استفاده شده است. جامعه آماری نوجوانان و جوانان که خوانواده آن ها طلاق گرفته، در مرکز مددکاری همای رحمت در استان اراک مشغول به کار بوده اند یا تحت پوشش موسسه بوده اند با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای تعداد ۴۰ نفر ( ۱۴ آقا ، ۲۶ خانم ) به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابتدا پرسش نامه مسئولیت پذیری هاریسون گاف و پس از پاسخ گویی پرسشنامه سازگاری بل بین آن ها توزیع و پاسخ داده شده است. یافته ها: به منظور بررسی و تجزیه و تحلیل داده های آماری از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ استفاده شده است و در این آزمون روش آماری توصیفی همبستگی بهره گرفته شده که Sig حاصل شده با ۹۹۹/. بدست آمد که نمایانگر این است بین مسئولیت پذیری و سازگاری اجتماعی رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: طبق نتایج به دست آمده بین مسئولیت پذیری و سازگاری اجتماعی رابطه وجود دارد و به دلیل کوچکتر بودن عدد حاصله از ۱۰۵. فرض صفر در فرض خلاف تائید می گردد