رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول

پژوهش حاضر به بررسی رابطه احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن مقطع متوسطه شهرستان دزفول پرداخته شده است. روش پژوهش، از نوع همبستگی است. نمونه شامل ۲۹۰ نفر معلمان زن که به روش تصادفی چندمرحله ای خوشه ای از بین جامعه مورد نظر انتخاب شد. برای سنجش متغیرهای مورد نظر از مقیاس حس انسجام آنتونووسکی (۱۹۹۳)، مقیاس تمایزیافتگی اسکورن و فراید لندر (۱۹۹۹)، مقیاس شادکامی آکسفورد مارتین و لکفورد (۲۰۰۱) و مقیاس کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (WHOQOL- BREF) (۱۹۸۹) استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد که بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتایج حاصل از رگرسیون نشان داد بین احساس انسجام روانی، تمایزیافتگی و شادکامی با کیفیت زندگی معلمان زن رابطه چندگانه وجود دارد و هم چنین احساس انسجام روانی و تمایزیافتگی بهترین پیش بینی کننده های کیفیت زندگی می باشند.